Nie lubimy już za bardzo zeszytów. Są niewygodne. O takim zeszycie zawsze trzeba pamiętać. I o tym, gdzie leży, i o tym, żeby go wziąć ze sobą.
Ale…
Czy można się nauczyć języka bez zeszytu?
Jak się chce, wszystko można:) Zależy po co się uczysz i na jakim poziomie znajomości języka jesteś. Jeżeli chcesz się dogadać w najprostszych sytuacjach, myślę, że nie potrzebujesz zeszytu aż tak bardzo. Podobnie, jeżeli znajdujesz się na drugim biegunie – znasz język na tyle dobrze, że dążysz już tylko do osiągnięcia pełnej płynności językowej, zwłaszcza w mówieniu.
W obu przypadkach najwięcej skorzystasz słuchając, oglądając i mówiąc w języku, którego się uczysz. I YouTube, i aplikacje typu Memrise czy Duolingo w zupełności wystarczą. Jest tylko jedno “ale”. Należy zadbać o to, żeby uczyć się regularnie, najlepiej codziennie. Taka nauka naprawdę przynosi rewelacyjne efekty. Im częściej ćwiczysz, tym lepiej przyswajasz i te najprostsze, i te bardziej zaawansowane zwroty.
Jeżeli masz możliwość “zanurzenia się” w język i wyjazdu za granicę na jakiś czas, również poradzisz sobie bez zeszytu i prowadzenia notatek. Kiedy jesteś otoczony językiem obcym i nie masz innego wyjścia – musisz go używać 24/7 – nie musisz notować. W naturalny sposób masz zagwarantowany system ciągłych powtórzeń. Codziennie słuchasz i używasz podobnych zwrotów (cały czas w języku obcym) – w sklepie, na przystanku, w restauracji, w pracy… Chłoniesz język w sposób całkowicie naturalny. Tak samo było, kiedy uczyłeś się polskiego. Jednak rzadko kto uczy się języka w takich warunkach.
No, ale po co ten zeszyt???
A po to, żeby uporządkować wiedzę. Jeżeli twój poziom znajomości języka mieści się gdzieś w baaaaardzo szerokim obszarze między początkującym a zaawansowanym, zawsze znajdzie się coś wartego zanotowania. Nowe słówka, zwroty, zasady gramatyczne.
Oczywiście, istnieją wspomniane już wyżej aplikacje (bardzo pomocne), są fiszki i podcasty czy filmy w oryginale. Jednak jeżeli chcesz uporządkować wiedzę i przyspieszyć naukę, notatki są nieocenione. Do tego – notatki własnoręczne.
Komu by się chciało pisać?
Tak, wiem, sam też większość pracy wykonuję na komputerze. Paradoksalnie, ręczne pisanie stanowi odmianę, swego rodzaju odpoczynek od klawiatury i monitora. To jedno. A korzyści jest więcej.
Kiedy własnoręcznie tworzysz notatki, lepiej zapamiętujesz ich treść. Najpierw filtrujesz informacje. Starasz się zrozumieć zapisywany tekst, wybrać to, co najważniejsze i zanotować tak, żeby był jasny i czytelny. Ponieważ na klawiaturze piszemy szybciej, często po prostu zapisujemy wszystko “jak leci”, a przez to notatki mogą być chaotyczne. I zwyczajnie za długie.
Pomijając kwestie lepszego rozumienia i zapamiętywania, kiedy prowadzisz zeszyt, widzisz, jakie postępy udało ci się zrobić. Z każdą stroną masz poczucie, że idziesz do przodu, rozwijasz się. A kiedy zapełnisz już połowę zeszytu i zobaczysz, co notowałeś na pierwszych stronach, możesz się zdziwić: “Jak to? To ja tego nie umiałem?”.
Zeszyt jest podręcznikiem twojego własnego autorstwa. Żeby go stworzyć, korzystasz z wielu źródeł – książek, internetu, radia, piosenek, rozmów – i wybierasz z nich tylko to, czego potrzebujesz. Organizujesz notatki w taki sposób, żeby tobie było łatwo z nich korzystać. Możesz podzielić go na działy według własnego uznania: gramatyka – słownictwo, rzeczy łatwe – trudne, rzeczy do pracy – do rozrywki albo wprowadzić podział tematyczny. Same notatki też mogą wyglądać tak, jak chcesz – tradycyjnie uporządkowane w punktach albo kolorowe notatki rysunkowe. Kilka sposobów na notowanie znajdziesz tutaj. Nie ma lepiej dopasowanej książki do nauki języka, niż twój własny zeszyt.
Dlatego, jeżeli pytasz, czy można uczyć się języka bez zeszytu, odpowiem, że tak, można. Ale gdybyś poprosił mnie o radę, to powiem, że zeszyt bardzo pomaga w nauce. Dobrze zorganizowany wspiera rozumienie, zapamiętywanie i powtarzanie słówek, zwrotów i gramatyki. I wcale nie musisz zawsze go ze sobą nosić. Wystarczy, że będziesz często do niego zaglądał i regularnie uzupełniał.
Co o tym myślisz?