Nareszcie jest lato, słońce, upał i wakacje! Najwspanialszy czas w roku dla uczniów i nauczycieli. Ten czas, którego nauczycielom tak wielu zazdrości. Nie 20, nie 26 dni urlopu. Pełne dwa miesiące, a nawet trochę więcej, bo wakacje rozpoczęły się w tym roku wyjątkowo wcześnie.

Niezupełnie 2 miesiące

Żeby uspokoić nastroje zazdrośników, nauczyciele nie mają aż dwóch miesięcy wakacji. Nie rozpoczynają urlopu wraz z wręczeniem ostatniego świadectwa. 

Co prawda, rzeczywiście, ustawa, czyli Karta Nauczyciela gwarantuje nauczycielom urlop w czasie ferii szkolnych i wakacji. W tym czasie dyrektor może zobowiązać nauczyciela do przeprowadzenia egzaminów, prac związanych z zakończeniem starego i rozpoczęciem nowego roku szkolnego, do udziału w zebraniach rady pedagogicznej i w szkoleniach. Jednak, nadal zgodnie z Kartą Nauczyciela, wszystkie te obowiązki w czasie wakacji nie mogą zająć nauczycielowi więcej niż 7 dni. Nadal nie tak źle. 

A jak to wygląda w rzeczywistości? Niepisana zasada jest taka, że nauczyciel pozostaje do dyspozycji dyrektora do połowy lipca i od połowy sierpnia. Tuż po zakończeniu roku szkolnego w szkołach odbywa się podsumowująca rada pedagogiczna, a oprócz tego nauczyciele porządkują sale, dokumenty, czasami biorą udział w rekrutacji i… uzupełniają braki w dokumentacji. W szkole jest bardzo dużo pracy papierkowej, na którą w ciągu roku zwyczajnie brakuje czasu. Początek wakacji to doskonały czas na porządki w papierach.

Druga połowa sierpnia to już praca pełną parą. Egzaminy poprawkowe, zebrania wychowawców, zespołów przedmiotowych, kolejna rada pedagogiczna, szykowanie programów itd. 

I rzeczywiście, jeżeli nauczyciel jest doskonale zorganizowany i nie ma żadnych zaległości w dokumentacji (ja sam niewielu takich znam, ale są tacy – podziwiam i zazdroszczę), to może być wezwany do pracy w wakacje na te krótkie 7 dni. Ale nigdy nie będzie to 7 dni pod rząd. To będą pojedyncze dni w dowolnym momencie do 15. lipca i po 15. sierpnia. Sam pamiętam, jak po moim pierwszym roku pracy w szkole, pierwszego dnia wakacji odebrałem telefon ze szkoły: “Panie Michale, w dzienniku brakuje pana podpisu i kilku tematów. Proszę przyjechać i uzupełnić”. “Ale ja się pakuję na wyjazd. Nie mogę tego zrobić po powrocie?”. “Nie, należało wcześniej tego dopilnować”. Co było robić – pojechałem, uzupełniłem i podpisałem. To oczywiście drobiazg,  chodzi mi tylko o to, że przez połowę wakacji może się okazać, że jesteś w szkole potrzebny. 

Realnie nauczyciel może zaplanować wakacyjny wyjazd w samym środku wakacji.     

Nie takie dolce

No właśnie – termin urlopu. 

Tego nauczycielom wiele osób zazdrości tak samo, jak dwóch legendarnych miesięcy pełnej laby. Nie każdy “normalnie” pracujący dostanie w pracy miesiąc urlopu na przełomie lipca i sierpnia. Bądźmy uczciwi, rzadko kto taki urlop dostanie. Tutaj nauczyciele wygrywają. Poniekąd.

Oczywiście, urlop w środku lata to przywilej. Można z własnymi dziećmi pojechać na wakacje i porządnie odpocząć. Można korzystać ze wszystkich atrakcji, jakie oferuje pełnia sezonu – otwarte knajpki, wesołe miasteczka, festyny, koncerty, co kto lubi. Ale, z drugiej strony, nie każdy lubi wypoczywać wśród tłumów innych turystów, na dodatek wtedy, kiedy ceny (i temperatury) są najwyższe. 

Nauczyciele nie mogą sobie swobodnie wybrać terminu wyjazdu. Nie pojadą na okazyjny cenowo czerwcowy albo wrześniowy turnus gdzieś na koniec świata. Nie pospacerują jesienią pustym brzegiem Bałtyku w poszukiwaniu bursztynu. Nie zorganizują sobie dwóch tygodniowych wyjazdów – jednego wiosną, a jednego jesienią – żeby zobaczyć więcej za mniej.

Ja rozumiem, że wszyscy nauczycielom tych wakacji zazdroszczą. Ale człowiek tak już jest skonstruowany, że lubi mieć wolność wyboru. I, że trawa u sąsiada jest bardziej zielona: nauczyciele zazdroszczą innym wolności, a ci inni zazdroszczą nauczycielom długich wakacji w sezonie.    

Co robi nauczyciel na wakacjach?

Ponieważ nauczyciel jest zwyczajnym człowiekiem, to wakacje spędza, jak każdy. Odpoczywa, wyjeżdża, uprawia sporty, odwiedza nowe miejsca. Spędza czas z rodziną i przyjaciółmi. Chodzi na wyprawy w góry i na dyskoteki. Rozkoszuje się lenistwem i wysypia do południa. Albo robi remont w domu. 

Rzadko może naprawdę zaszaleć i nacieszyć się “anonimowością”. Moja koleżanka, poważna pani pedagog po 50., na zagranicznych wakacjach odważyła się spróbować raftingu. I tak, wysiadając z pontonu – zmęczona, lekko oszołomiona, bez makijażu, w stroju kąpielowym i z rozwianym niewyjściowo włosem – pierwsze, co usłyszała, to: “O, dzień dobry, pani profesor!”. I wakacyjne szaleństwo od razu straciło nieco uroku. Tak, nauczyciel nawet na wakacjach nie może sobie beztrosko pozwolić na pełen luz;)    

Nauczyciele mają jeszcze jedną opcję spędzania wakacji (albo ich części), z której często korzystają. Czyli pracują. Jeżdżą na kolonie jako wychowawcy, są opiekunami na półkoloniach, prowadzą warsztaty, kursy wakacyjne, udzielają korepetycji. I to jest kolejna korzyść z pracy w tym zawodzie. Kto inny może sobie pozwolić na pełnoetatową pracę latem, otrzymując oprócz tego normalną wypłatę? Ale z drugiej strony, czy tak wielu chciałoby pracować podczas urlopu? No właśnie – jak zwykle, punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.

Wielu nauczycieli wykorzystuje też część urlopu na dokształcanie – czytają, poznają nowe metody, kupują nowe pomoce na zbliżający się rok szkolny. I wielu z nich nie może się doczekać powrotu do szkoły. Bo nie zamieniliby tej pracy na żadną inną – nie tylko z powodu długich wakacji.  

Nie ma sensu zazdrościć nauczycielom wakacji – jak wszystko w tym (i każdym innym) zawodzie, mają ogromne plusy, ale też parę słabych stron. Wszyscy – bez względu na długość urlopu – cieszmy się nim, odpoczywajmy i ładujmy baterie przed powrotem do codziennych obowiązków. I pamiętajmy, żeby ładować je tylko pozytywną energią:) 

Zapisz się na newsletter i otrzymaj prezent!

Bezpłatny PDF z pierwszą lekcją kursu “Podstawy francuskiego w 9 tygodni”.

Wyrażam zgodę na otrzymywanie newslettera na podany adres oraz informacji handlowych, dotyczących produktów i uslug oferowanych przez www.wnauce.pl w rozumieniu ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną z dnia 18 lipca 2002 r. (Dz. U z 2013 r., poz. 1422 ze zm.).
Zgodę można w każdej chwili cofnąć.

Pobieram!

Dziękuję!

Jesteś już na liście!